Ik heb inmiddels ruim drie jaar Windows Mediacenter, en gebruik deze (ook) om televisie te kijken. Zo ongeveer ieder jaar ben ik van televisieaanbieder veranderd – eerst UPC, vervolgens KPN Digitenne, en nu sinds een maand of twee Tele2. Tijd voor een vergelijkend warenonderzoek.

UPC

UPC biedt naast digitale TV nog steeds analoge output. Dat blijkt voor mijn Mediacenter een groot voordeel te zijn. Met een vooruitziende blik had ik indertijd mijn Mediacenter samengesteld met twee analoge TV tuners. Een analoge tuner kan een analoog signaal verwerken; als je er twee hebt, kun je bijvoorbeeld een programma bekijken, en tegelijkertijd een ander opnemen. Daarnaast komt het complete signaal met álle kanalen binnen op je TV tuner. Als je van de ene naar de andere zenden wil ‘zappen’, wordt dat volledig via je TV tuner gedaan.
Het totale zenderaanbod (de EPG) wordt ondersteund door Mediacenter, dus je kunt vanuit Mediacenter direct programmeren en opnemen (naar harde schijf).
Ik was extreem tevreden over UPC. Enige puntje was misschien dat er in het begin nogal vaak (automatisch) software-updates werden uitgevoerd – net op het moment dat je iets belangrijks wilde gaan kijken.

KPN Digitenne

Aan de andere kant kijk ik weinig tot nooit TV. Ik ben vooral geïnteresseerd in voetbal. Vandaar dat ik overstapte op de veel goedkopere Digitenne, met daarbij het live-voetbalpakket: maximaal slechts twee live wedstrijden gelijktijdig, maar daar zit mijn favoriete club altijd bij.
Digitenne heeft – de naam zegt het al – alleen een digitaal signaal, dat in het meegeleverde kastje (de set top box) wordt omgezet naar een analoog signaal. Dat is uiteraard nodig, anders kan ik hem niet op mijn analoge TV tuner aansluiten. Er zijn overigens ook digitale TV kaarten op de markt, maar die weten geen raad met het geëncodeerde formaat van Digitenne. Vervolgens ontstaat een probleem. Je krijgt op de analoge TV tuner niet het complete zenderaanbod ineens binnen, maar slechts dat ene digitale kanaal dat je via je afstandsbediening van Digitenne geselecteerd had. Mediacenter kan hierdoor niet op een eenvoudige manier van kanaal wisselen, bijvoorbeeld als je een opname geprogrammeerd had. De oplossing hiervoor is een IR extender. Een Mediacenter wordt over het algemeen geleverd met een afstandsbediening en een infrarood-ontvanger. Op die infrarood-ontvanger sluit je een kabeltje aan, dat aan het andere eind een infrarood-oogje heeft (de IR extender). Dit oogje plak je (letterlijk) op de set top box van Digitenne, en op deze manier ‘emuleer’ je de afstandsbediening van Digitenne – en kun je dus programma’s opnemen. Moet je dat oogje natuurlijk wel plakken op de plek waar de infrarood-ontvanger van de set top box zit. Dat vind je in geen enkele handleiding, dus ik heb een uur of twee op de verkeerde plek zitten plakken. Voor de geïnteresseerden: de ontvanger zit aan de linkerkant van de set top box (niet in het midden).
Omdat er slechts één kanaal per keer wordt doorgegeven, kun je niet én een programma bekijken én een ander opnemen. Dan zou je een extra set top box van Digitenne moeten kopen.
De EPG van Digitenne wordt ondersteund door Mediacenter, dus wat betreft ben je direct onderweg.
Ondanks het omslachtige zappen tussen kanalen, heb ik met redelijk veel plezier gebruik gemaakt van Digitenne.

Tele2

Ik had Tele2 al als internetaanbieder, wilde sowieso mijn downloadsnelheid verhogen naar 20MB, en dan is de stap naar het Eredivisie-aanbod van Tele2 klein. Vier parallelle kanalen met voetbal – wat wil je nog meer!
Ook Tele2 biedt slechts digitale kanalen. Het principe werkt hetzelfde als bij Digitenne: je moet weer zo’n IR extender aansluiten op je Tele2 set top box, waarbij de IR ontvanger hier overigens veel gemakkelijker te vinden is. Naast de reguliere TV-zenders biedt Tele2 additionele diensten als Programma Gemist en een videotheek (met overigens een vrij matig aanbod).
Als je de set top box van Tele2 aanzet, kom je in een hoofdmenu terecht. Vanuit dit hoofdmenu kun je navigeren naar de verschillende diensten, waarvan het zenderaanbod er één is. De user interface is bedroevend: onbegrijpelijk, onlogisch en tergend traag. Ook het schakelen tussen zenders verloopt traag. Dat is voor mij als gebruiker wellicht vervelend, maar voor de Mediacenter-afstandsbediening onmogelijk. Het lukt me niet om dat ding zo te programmeren, dat een verzoek om van zender te veranderen altijd correct aankomt bij de Tele2 set top box. Hierdoor gebeurt het dat hij – bij het opnemen van een programma – er soms wél in slaagt om naar de juiste zender te switchen, maar vaak ook niet. Het is dus zondagavond laat telkens weer een verrassing of hij Studio Sport dit keer wél heeft opgenomen. Daarnaast gebeurt het vaak dat de set top box om de een of andere reden naar het hoofdmenu is teruggekeerd. Het direct kiezen van een zender heeft dan geen effect: je moet immers eerst vanuit het hoofdmenu ‘zenders’ kiezen, en daarna pas het nummer van de zender. Zo overkomt het me dus ook dat ik in plaats van Studio Sport een uur van het statische hoofdmenu opgenomen heb.
Tenslotte zit de EPG van Tele2 niet in Mediacenter. Je moet dus met het handje alle zenders gaan herrangschikken en zo goed mogelijk koppelen aan een wél aanwezige EPG. Daar kun je een behoorlijk poosje zoet mee zijn. Overigens is op het zenderaanbod van Tele2 (zowel in aantal als in kwaliteit) niets aan te merken. In het begin waren daar wat kwaliteitsproblemen mee, maar die zijn nu verholpen.

Conclusie

Mijn conclusie ligt gezien het bovenstaande voor de hand: ik ben ieder jaar een stapje achteruit gegaan. Volgend jaar ga ik gewoon weer voor UPC. Die bieden immers óók Eredivisie Live. En de mogelijkheid om er een Slingbox aan te hangen; iets waar Edwin – terecht – lyrisch over is.

Oplossingen worden geboren vanuit frustratie. Ik heb veel CD’s, en had een aantal daarvan omgezet naar mp3. Op mijn werk maak ik gebruik van iTunes om naar mijn muziek te luisteren, dus ik had mijn mp3’s op mijn laptop op het werk gezet. Totdat ik een Mediacenter had gebouwd, en besloten had om mijn muziek op één plaats digitaal op te slaan – namelijk op het Mediacenter. Daarmee was het onmogelijk geworden vanaf mijn werkplek naar mijn muziek te luisteren. Dat vroeg om een oplossing.
Als eerste installeerde ik Icecast (een variant van Shoutcast) op mijn Mediacenter. Hiermee is het mogelijk om van ‘buiten’ toegang te krijgen tot mijn mp3’s op mijn Mediacenter. De muziek wordt hierbij niet gedownload, maar gestreamd door de URL naar de mp3 op te vragen.
Vervolgens installeerde ik iTunes op mijn Mediacenter, en liet ik deze een bibiotheek opbouwen van al mijn muziek. Deze bibliotheek exporteerde ik als XML file. In deze XML file staan alle mp3’s met een referentie naar de directory waar ze te vinden zijn. In de XML file verving ik deze directory door de URL die door Icecast afgevangen wordt.
Tenslotte importeerde ik op mijn werk de geëxporteerde XML file. Als resultaat kan ik nu vanaf mijn werk luisteren naar de mp3’s die ik op mijn Mediacenter thuis heb opgeslagen.
Omslachtig, maar het werkt wél. Mocht iemand een eenvoudiger oplossing weten, dan houd ik me aanbevolen!

Ik heb een aantal maanden geleden een presentatie gehouden, waarbij ik stelde dat in de huiskamer een kastje zou komen te staan waarop mensen hun muziek, video’s en foto’s zouden plaatsen. Een Mediacenter dus. Én dat je vanaf iedere locatie dit Mediacenter zou kunnen benaderen om muziek te beluisteren en foto’s te bekijken. Ik bleek alweer achterhaald door de werkelijkheid, want dit bestaat al. Orb heet de applicatie. Je installeert het op je Mediacenter (hoewel het ook een ‘gewone’ Windows XP machine mag zijn), en vervolgens kun je van overal op de wereld (secure) al je files via een webapplicatie streamen.
Aanvankelijk werd voor de dienst geld gevraagd, maar inmiddels is het gratis. Hoe verdient Orb dan geld? Jim Behrens, CEO, zegt er het volgende over: “First, much like Yahoo, we have users who look through our interface to get to their content, so we have an opportunity for targeted promotions. If they buy a ticket or song or album, we’ll get a percentage of the purchase price. Over the next few months we’ll announce several alliances in the music streaming and video on demand areas, with a premium fee per month. We also private label our service. Sprint Broadband has a private label version of Orb, and we have a revenue relationship with them.”
Je kunt je foto’s en video’s ook delen met vrienden en bekenden, door ze een account te geven. Vreemd genoeg geldt dit niet voor muziek; die mag je alleen zélf beluisteren. Shoutcast biedt deze mogelijkheid wél.
Een andere applicatie om in de gaten te houden is de Slingbox. Hiermee kun je op afstand (streaming) je eigen TV bekijken. Handig voor mensen die veel in het buitenland zijn en tóch de Nederlandse programma’s willen volgen.
Lees ook het artikel in de NRC voor meer achtergrondinformatie.

Eén van de interessantere termen die ik dit jaar tegenkwam, is ‘Yak Shaving’. Een wat obscuur begrip, waarvan de uitleg luidt “Any seemingly pointless activity which is actually necessary to solve a problem which solves a problem which, several levels of recursion later, solves the real problem you’re working on.”. De term schijnt in deze context voor het eerst gebruikt te zijn door Carlin Vieri in 2000; ook Joi Ito en Seth Godin refereren ernaar.
Afgelopen weekend had ik een Yak Shaving-moment. Ik wilde een DVD gaan bekijken via mjin Media Center. Maar terwijl ik me al in mijn luie stoel installeerde, kreeg ik de melding dat de DVD niet geschikt was voor mijn regio. Sowieso dramatisch dat deze beveiliging op DVD’s (nog) bestaat. Ik koop mijn DVD’s altijd eerlijk, soms in een Nederlandse winkel, soms via Amazon, maar blijkbaar moet ik daar als consument voor gestraft worden.
De oplossing voor het regioprobleem is om de DVD-speler te ‘hacken’ door de speler te ‘flashen’. Maar om te flashen moet je je computer opstarten in DOS-mode. En dat kan bij Windows XP (het besturingssysteem van mijn Media Center) alleen met een boot-floppy. Laat zo’n Media Center nou net geen floppy-drive hebben. Als alternatief kun je proberen je PC te booten met een USB-stick, maar die moet je dan wel ‘bootable’ maken. Via een ‘ouderwetse’ PC lukte het me om de bootsector van de floppy op de USB-stick te krijgen. Helaas wilde mijn Media Center ook met de USB-stick niet booten. Dan zou ik eerst mijn BIOS moeten flashen. Enzovoort.
Drie uur later was ik nog net zo ver als toen ik mijn DVD in de DVD-speler deed. Maar inmiddels was ik druk aan het rommelen met de BIOS. Yak Shaving dus…

De kracht van de stilte. Ik had de componenten voor mijn Media Center uitgekozen op geluidsproductie. Het Media Center staat in de woonkamer, en ik heb geen zin in een opstijgend vliegtuig naast mijn TV. In deze situaties loop je typisch tegen de “zwakste schakel” op. Mijn voeding produceert 0 dB (daar betaal je dan ook voor!), mijn geluidskaart is passief gekoeld, mijn processor heeft een Zalman-ventilator (de stilste). Die componenten hoor ik dus niet, maar de ventilator vóór in de kast des te meer. Sterker nog, hij overstemt alles; ik moet mijn TV een tandje harder zetten met het Media Center. Het schijnt dat je er een grotere ventilator in kan zetten (die maakt dan minder omwentelingen en is dus stiller). Zo blijf je bezig…

Hij draait, het Media Center! Het is geen eenvoudige klus geweest, maar het ziet er goed uit. Enige is dat het beeld op mijn TV zwart/wit is. Ook hier blijkt weer dat googelen een stortvloed aan vragen én tips oplevert. Helaas zit het goede antwoord er (nog) niet bij. Als iemand nog suggesties heeft?

Verwijder de twee schroeven en schuif het voorpaneel eraf. Die eerste schroef was nog wel te doen, maar die tweede was onmogelijk te bereiken met een schroevendraaier. Ik bekeek de computerkast vanuit alle mogelijke hoeken, maar dat voorpaneel was toch echt met geen mogelijkheid te verwijderen. Dan moet er een fout staan in de handleiding. Op internet gezocht naar een update van de handleiding. Er bleek een handleiding online te staan, maar die was identiek aan mijn papieren versie. Ten einde raad de reviews van de computerkast gaan bekijken. “The bezel in front of the drive bay can be slid out (after removing two affixing screws) allowing easy front drive installation.“. Onmogelijk. Twee uur later had ik – uit wanhoop – bedacht dan maar álle schroeven van de kast los te gaan maken, en bij de tweede schroef was het raak: ik kon het voorpaneel verwijderen!
Leermoment: nog meer ‘out of the box’ denken – letterlijk…

Afgelopen week naar het postkantoor geweest om mijn eerste drie pakketjes op te halen. Eén pakket bleek zo groot, dat ik er twee heb meegenomen, en de grootste voorlopig nog even heb laten liggen.
Van één leverancier, iComputers, heb ik dit weekend een mail ontvangen. Ze blijken het geheugen niet te kunnen leveren. Gelukkig hebben ze me een alternatief geboden, dus hopelijk heb ik midden volgende week het hele setje compleet.

Zo, ik heb inmiddels drie ophaalformulieren van TPG ontvangen. Ik heb bij vier webwinkels besteld, dus nog één te gaan. Jammer dat op die formulieren van TPG niet vermeld staat van welke winkel ze afkomstig zijn. Ik heb dus geen idee welke vierde winkel nog niet heeft geleverd…

Inmiddels heeft ook 1to0 bevestigd dat ik betaald heb. Cool is dat ze me uitnodigen om mijn “bestelervaring” te delen op Tweakers.net. Ook sturen ze een link naar Tracktrace, maar de code die in de mail staat lijkt niet te werken. Kijken of ik over een paar dagen het bekende TPG-formulier (“u was niet thuis…”) in de bus heb liggen.