Ik ben al een tijdje een meer dan tevreden gebruiker van de Squeezebox en het daarbij horende Squeezecenter – zie ook mijn eerdere post hierover. Kort gezegd geeft het je de mogelijkheid om al je muziek op harde schijf te zetten, en letterlijk overal op de wereld te streamen.
Wat Squeezecenter zo krachtig maakt, is het gemakkelijk toevoegen van plugins. Eén van die plugins is MusicIP. MusicIP scant je hele muziekverzameling, en maakt van ieder nummer een audioprofiel. Op basis van deze audioprofielen kan hij bij een bepaald liedje ‘soortgelijke muziek’ vinden. In de laatste versie van iTunes is zoiets nu ook mogelijk, en heet het Genius.
Het luisteren naar muziek wordt op deze manier een heel andere ervaring. Ten eerste is het steeds weer een verrassing wat het ‘volgende nummer’ zal zijn, en daarnaast krijg je nummers te horen die je eigenlijk allang weer vergeten was. Het werkt erg verslavend. Ik ga mijn Squeezecenter uiteraard niet inwisselen voor iTunes, maar als Genius inderdaad doet wat het belooft, zou ik het van harte aanraden!

Je las er al over op de meer gespecialiseerde websites en blogs, maar ziet het inmiddels ook al in de locale advertentieblaadjes: apparaten die je muziek op een hard disk opslaan én naar je muziekinstallatie in huis streamen. Vaak zijn dit all-in-one oplossingen, waarbij je vastzit aan de leverancier van het product, en daarmee ook aan bepaalde specificaties en diskruimte.
Ik geloof zelf meer in een ontkoppeld model: opslag van je muziek via één bepaald medium, en het afspelen/streamen ervan via het daarvoor meest geschikte medium. Ik heb daarom gekozen voor de combinatie Slimserver/Squeezebox. Slimserver is een (server)applicatie die je op een PC installeert. Deze server streamt de muziek vervolgens (over IP) naar een device dat in staat is om de muziek af te spelen. Meest voor de hand liggend is de Squeezebox. De Squeezebox is een apparaat dat je aansluit op je versterker, en dat in staat is om de via Slimserver gestreamde muziek af te spelen. Er zit standaard een draadloze aansluiting op, zodat je je PC met Slimserver bij wijze van spreken op zolder kunt zetten.
Slimserver kan vrijwel alle muziekformaten aan, van mp3 en wav tot lossless (zonder kwaliteitsverlies, dus op CD-kwaliteit) formaten als FLAC en ALAC. Het meest interessante van Slimserver vind ik echter dat het een open API heeft. Hierdoor zijn er al talloze interessante plugins ontwikkeld, zoals:

• Scrobblen van de afgespeelde muziek naar Last.fm
• Synchronisatie met de gegevens van iTunes
• RSS news ticker op je Squeezebox
• Luisteren naar internet radio, maar ook bijvoorbeeld naar Last.fm, Pandora en Rhapsody op basis van je persoonlijke profiel
• Aansturen van de Squeezebox via je mobiele telefoon

Ik vind het een fantastisch apparaat. Ik heb inmiddels al mijn CD’s overgezet naar hard disk; spaart behoorlijk wat plek!

Na twaalf afleveringen is het voorbij met de podcast van Ricky Gervais en zijn twee sidekicks, Stephen Merchant en Karl Pilkington. Althans, met de gratis en kennelijk slechts door Positive Internet gesponsorde afleveringen. Vanaf nu moet er betaald worden voor het luisteren naar het gewauwel van de drie Britse helden.
En dat blijkt nogal een Spartaanse opgave, om je te abonneren op Season 2. Volgens de site van Ricky zijn er twee mogelijkheden: downloaden via Audible.com, of via iTunes. Direct al blijkt dat er een prijsverschil is: bij iTunes betaal je €1,95 per aflevering, terwijl dit bij Audible “slechts” $1,95 is. En waar je in het laatste geval ook nog eens vier afleveringen voor de weggeefprijs van $6,95 kunt kopen.
Ik koos dus voor Audible. Vervolgens lijkt het alsof je lid moet worden van Audible, wat nog eens $9,95 per jaar kost. Als bonus krijg je daar een ingewikkeld credit-systeem bij. Maar dat hoeft helemaal niet; je kunt de downloads ook gewoon kopen zonder lid te worden. Ik koos voor het laatste.
Dan is de vraag natuurlijk: hoe download ik de episodes? De site vertelt me dat dit heel handig gaat als je iTunes hebt (de andere optie is een downloadmanager van Audible installeren). Maar als ik uiteindelijk op de plek kom waar ik kan downloaden (door een pdf-handleiding te lezen!) blijkt dit toch niet echt goed te werken: ik moet een .pl (Perl?) file wegschrijven naar disk. Daarnaast wil ik eigenlijk helemaal niet telkens naar de site om een episode te downloaden. Ik heb iTunes op mijn Mediacenter geïnstalleerd, en die haalt eens per dag mijn Podcasts op. Het enige wat ik vervolgens hoef te doen is mijn iPod koppelen aan mijn Mediacenter, en de Podcasts worden automatisch op mijn iPod gezet.
Gelukkig zie ik ver weggestopt op de site ook nog iets over Podcasts vermeld – daar kun je alleen over lezen als je je aangemeld hebt. En daar wordt mij gewoon een linkje aangeboden waarmee ik de Ricky Gervais Show – net als voorheen – als Podcast kan downloaden. Ik ben gered! Kost een paar centen, maar ik kan ’s morgens naar mijn werk weer genieten van Karl die zich inleeft in de gedachten van een worm.

Op nu.nl las ik dat de RIAA, overkoepelende organisatie van Amerikaanse platenmaatschappijen, adviseert om een iPod vóór doorverkoop leeg te maken. Dit omdat naar oordeel van de RIAA copyright wordt geschonden als er nog muziek op de iPod staat. Hierbij gaat de RIAA ervan uit dat de gebruiker zijn eerlijk gekochte CD’s heeft geconverteerd naar mp3, en deze op zijn iPod heeft gezet. Maar zo gaat het natuurlijk lang niet altijd. Tegenwoordig download je mp3’s rechtstreeks bij iTunes en naar je iPod. En ik kan me toch niet voorstellen dat het verkopen van je iPod met eerlijk gekochte muziek erop strafbaar is. Dan zou je ook een CD moeten bekrassen wanneer je hem tweedehands aanbiedt, of een cassettebandje vantevoren wissen. Lijkt me niet de bedoeling.
Tegelijkertijd klaagt de NVPI, brancheorganisatie voor de entertainmentindustrie, dat de CD- (en DVD-)verkoop schikbarend terugloopt. Ook dit valt – deels – te wijten aan het illegaal downloaden van muziek.
Wanneer realiseren RIAA en NVPI zich dat het traditionele businessmodel van de platenverkoop op zijn laatste benen loopt? Waarom vechten zij nog steeds tegen een trend die niet meer te stoppen is? Breedband is hier; content gaat steeds minder via ‘brick&mortar’ en steeds meer via ‘one click’. Bouw een solide business- en revenue model rondom het downloaden van content. Consument zijn best bereid te betalen voor gedownloade content – als het maar duidelijk en makkelijk is. Kijk maar naar het enorme (en misschien niet verwachte) succes van iTunes. Embrace the new; don’t fight change!

Oplossingen worden geboren vanuit frustratie. Ik heb veel CD’s, en had een aantal daarvan omgezet naar mp3. Op mijn werk maak ik gebruik van iTunes om naar mijn muziek te luisteren, dus ik had mijn mp3’s op mijn laptop op het werk gezet. Totdat ik een Mediacenter had gebouwd, en besloten had om mijn muziek op één plaats digitaal op te slaan – namelijk op het Mediacenter. Daarmee was het onmogelijk geworden vanaf mijn werkplek naar mijn muziek te luisteren. Dat vroeg om een oplossing.
Als eerste installeerde ik Icecast (een variant van Shoutcast) op mijn Mediacenter. Hiermee is het mogelijk om van ‘buiten’ toegang te krijgen tot mijn mp3’s op mijn Mediacenter. De muziek wordt hierbij niet gedownload, maar gestreamd door de URL naar de mp3 op te vragen.
Vervolgens installeerde ik iTunes op mijn Mediacenter, en liet ik deze een bibiotheek opbouwen van al mijn muziek. Deze bibliotheek exporteerde ik als XML file. In deze XML file staan alle mp3’s met een referentie naar de directory waar ze te vinden zijn. In de XML file verving ik deze directory door de URL die door Icecast afgevangen wordt.
Tenslotte importeerde ik op mijn werk de geëxporteerde XML file. Als resultaat kan ik nu vanaf mijn werk luisteren naar de mp3’s die ik op mijn Mediacenter thuis heb opgeslagen.
Omslachtig, maar het werkt wél. Mocht iemand een eenvoudiger oplossing weten, dan houd ik me aanbevolen!

Althans, dat proberen ze. Sinds Napster zijn doorstart maakte, woedt er een strijd tussen Napster en Apple iTunes. Ze kozen voor een verschillend business model. iTunes verkoopt downloads voor $99c per nummer, terwijl Napster To Go voor $14,95 per maand ongelimiteerd toegang tot downloads biedt.
Napster komt op zijn site met een nogal arbitraire vergelijking tussen de beide pricing modellen. Daarnaast zijn er nog de onafhankelijke sites, die zowel het model van iTunes als dat van Napster afkraken. Met name omdat muzikanten nauwelijks méér verdienen dan toen ze onder contract van een platenlabel stonden. “With iTunes I don’t feel guilty when I download music – Apple and the record labels handle the screw job for me”. Uiteraard gaat dat voorbij aan de Long Tail: het feit dat muzikanten die voorheen überhaupt geen platencontract konden krijgen, nu tóch geld kunnen verdienen aan hun muziek.
Maar dat Napster ver gaat in het ‘blootleggen’ van iTunes’ tekortkomingen, bewijst dit filmpje.