Categoriearchief: Vrije tijd

Bioscoopje pikken?

Geplaatst op door
4

Mr MovieNaast het bekijken van de filmpjes op YouTube en het browsen door de EPG van je digitale TV bestaat er ook nog zoiets als het bezoek aan de aloude bioscoop. MrMovie heeft hier een erg handige Messenger bot voor gelanceerd. Voeg hiervoor buddy@mrmovie.nl toe aan je buddy list van MSN Messenger. Via deze buddy kun je razendsnel opzoeken welke films draaien in jouw stad, in welke bioscoop en hoe laat.
Waarom is deze bot handig en doordacht? Ten eerste navigeer je heel snel door de menu’s. Je kiest je woonplaats, en hij geeft direct een overzicht van de films die op die dag draaien. Nadat je één van deze films hebt gekozen, geeft hij direct een overzicht van bioscopen en (nog handiger) aanvangstijden.
Ten tweede onthoudt hij je eerder gemaakte keuze. Ik hoef dus bij mijn tweede bezoek niet opnieuw aan te geven dat ik in Amsterdam woon, maar hij geeft me meteen het actuele overzicht.
Ten derde geeft hij (desgewenst) extra, relevante informatie. Een kort overzicht van de inhoud van de film, maar ook een link naar de trailer.
En voor wie tóch liever voor de buis gaat zitten, geeft MrMovie ook nog een overzicht van wat nu en straks op TV te zien is.
Mijn wensenlijstje? Direct kaartjes reserveren vanuit Messenger, de trailer in het activity window en de (user generated?) aanraders. Maar tot nu toe ben ik er al erg blij mee!

Drie essentiële stappen voor een Web 2.0 startup

Geplaatst op door
1

Ooit overwogen om een Web 2.0 startup te beginnen? Dan moet je er snel bijzijn, want je begint al achter de hype curve aan te hobbelen. Drie essentiële stappen in het beginnen van een Web 2.0 startup zijn ‘de naam’, ‘de missie’ en ‘de marketing’. Gelukkig hoef je over deze drie ingrediënten niet meer na te denken, want je kunt ze panklaar van het internet plukken:

  1. Begin met de Web 2.0 Company Name Generator
  2. Kies een missie met Dilbert’s Mission Statement Generator
  3. Produceer een mooie advertentie met de Ad Generator

Met name de laatste moet je beslist zien; hier wordt uitgelegd hoe het werkt.
OK, ik noem mijn eigen startup dus Kiboo, met als missie ‘We exist to professionally create virtual opportunities and assertively initiate error-free meta-services to exceed customer expectations’ en deze advertentie (indachtig mijn vorige post):
Less Everything

Hoeveel James Bonds heb je nodig om te pokeren?

Geplaatst op door
1

Pokeren is helemaal hot op dit moment. Ouders maken zich zorgen over de pokerdrang van de jeugd, en zowel bij mijn vorige als mijn huidige bedrijf vinden pokeravonden plaats. Niet per se om de harde knaken, maar wél met bijbehorende sigaren en zonnebrillen. Waar is de tijd gebleven dat we ons een hele avond konden vermaken met klaverjassen, toepen of hartenjagen?
Maar dan deze James Bond mashup! Het is weliswaar niet letterlijk poker dat ze spelen, maar toch briljant in elkaar gezet:
[gv data=”oQ-RnM63is8″][/gv]

Het type Jan Wouters

Geplaatst op door
1

Seth Godin heeft het in één van zijn laatste posts over ‘becoming the‘. Het feit dat je het hebt over “Jun Kaneko, the ceramic artist” in plaats van “Jun Kaneko, a ceramic artist”. Dat het (in elk geval vanuit marketingperspectief) belangrijk is dat je een ‘de’ bent, en geen ‘een’.
Ik moest meteen denken aan de uitdrukking ’type Jan Wouters’. Hoeveel trainers wensen zich niet een type Jan Wouters toe? Niet omdat hij zo goed kon voetballen, maar omdat hij zo’n schoffelaar, zo’n harde werker was; iemand die je erbij moest hebben. Jan Wouters is hiermee een brand geworden, maar op een heel andere manier dan Cruijff of Van Basten. Geen enkele trainer zal het in zijn hoofd halen om een ’type Johan Cruijff’ of een type ‘Marco van Basten’ erbij te willen hebben – zoiets neigt naar blasfemie.
Waar ‘een’ juist een eervolle vermelding verdient, is als het in de context van een lijstje wordt genoemd: ik noem een Jimmy Connors, een Björn Borg, een Pete Sampras, een John McEnroe, een Ton de Jong. Droomde ik vroeger over!

Weblog tikkertje

Geplaatst op door
3

Ik had Yme al een tijdje niet gesproken, en hij maakte me er fijntjes op attent dat hij me uitgenodigd had om mee te doen met weblog tikkertje. Het idee van weblog tikkertje is dat je vijf (relatief) onbekende dingen over jezelf vertelt, en vervolgens vijf anderen uitnodigt om hetzelfde te doen. Een soort kettingbrief, maar dan anders.
Daar gaat hij dan:

  • Ik zit al een tijdje in de online business, maar mijn studie – Technische Natuurkunde aan de TU Delft – wijst daar in het geheel niet op;
  • Als ik in een CD-winkel sta, is het voor mij onmogelijk om naar buiten te lopen zonder een paar CD’s te hebben gekocht. Mijn iTunes-collectie heb ik dus op een ‘eerlijke’ manier bij elkaar verzameld;
  • Ik heb ooit een aantal weken als vluchteling in Nederland doorgebracht, nadat we uit Iran moesten vluchten omdat het toenmalige regime omvergeworpen werd;
  • Toen ik jong was, dacht ik muzikant te zullen worden als ik groot zou zijn. Dat denk ik nog steeds…
  • Ik heet eigenlijk helemaal niet Ton, maar Taeke Onno Nico. Mijn roepnaam bestaat uit mijn initialen; mijn ouders vonden mijn Friese voornaam (naar mijn pake) te ingewikkeld voor iemand die buiten Friesland opgroeide.

En bij deze tik ik de volgende bloggers: Marcel Houtman, Jan Willem Eshuis, Femke Schavemaker, Gerwin Scheeve en Peter Boer

Tijd om de Hoff op 1 te krijgen!

Geplaatst op door
1

Het is zover: ik ontving een mail met de Hoff alert (zie mijn eerdere post).
“The last time the Hoff motivated people like this, the Berlin Wall came down. Who knows what may happen this time? World peace? Perhaps. An end to global suffering? Possibly. The presence of something other than X Factor induced tedium at number 1? We can but hope.”
Kwestie van zijn potentiële hit ‘Jump in my car’ kopen op iTunes, en wellicht staat hij volgende week op 1. Ik ga het doen, wie volgt?

Jong geleerd, oud (na)gedaan

Geplaatst op door
3

Ik had een inhaalslag te doen in het bijlezen van mijn favoriete weblogs, waaronder die van Seth Godin. Dus kwam ik pas afgelopen week zijn post over jongleren tegen. Hij verwijst naar een video van een Amerikaan, Chris Bliss, die op de laatste nummers van het White Album van de Beatles zijn jongleerkunsten vertoont, en tenslotte een ovatie krijgt.
Ik heb jaren geleden leren jongleren, en kan uit ervaring verklappen dat dat best wel meevalt. Als je er wat uurtjes instopt, kun je al snel behoorlijk wat kunstjes uithalen.  Met drie ballen althans. Met méér ballen wordt het al snel lastiger. Dat bewijst Jason Garfield. Of eigenlijk niet. Want hij laat zien hoe eenvoudig het is om met vijf ballen te jongleren. Op dezelfde muziek als Bliss, precies hetzelfde geluidsfragment, mét ovatie. De ‘Chris Bliss Diss‘ noemt hij zijn optreden. Maar, zo betoogt Seth, doordat hij het zo eenvoudig laat lijken, is het uiteindelijk minder indrukwekkend.
[gv data=”QYUXaYCkv-A”][/gv]
Over jongleren gesproken: ook weer via Seth Godin een job interview van een jongleur.

Gnarles Barkley's Cover2.0?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Covers zijn van alle tijden. In de meeste gevallen is een cover een slap aftreksel van het origineel, bedoeld om nog wat geld te verdienen aan wat ooit een hit was. Smaken verschillen, maar denk bijvoorbeeld aan “Sorry seems to be the hardest word” (Blue/Elton John), “Satisfaction” (Britney Spears/Rolling Stones), “My Generation” (Hillary Duff/The Who). Of Marti Pellow, voormalig leadzanger van Wet Wet Wet, die een cover CD met, jawel, hits van Wet Wet Wet uitbrengt.
Gelukkig zijn er ook covers die een beter resultaat opleveren dan het origineel. Ook weer arbitrair, maar bijvoorbeeld “Hey Joe” (Jimmy Hendrix/The Leaves), “Little Wing” (Sting/Jimmy Hendrix),  “Respect” (Aretha Franklin/Otis Redding).
Kenmerkend voor deze covers is dat er enige tijd zit tussen de originele opname en de cover. Maar in de tijden van “always on” en “always available” is deze barriere er blijkbaar niet meer. Neem “Crazy” van Gnarles Barkley. Nauwelijks heeft hij hier een hit mee, of het nummer wordt gecoverd door diverse artiesten. Vind de evolutie van dit nummer (en een paar briljante covers, waaronder een van Nelly Furtado) op Music For Kids Who Can’t Read Good. Het schijnt dat Paris Hilton het nummer ook wil gaan coveren. Ik houd mijn hart vast…

Don't Hassle the Hoff!

Geplaatst op door
3

Het is alweer een tijdje geleden dat David Hasselhoff positief in het nieuws verscheen. Ik denk dat we terug moeten naar de jaren 80. David Hasselhoff? Jawel, de held annex badmeester van Knight Rider en Baywatch. Toen hij op het hoogtepunt van zijn roem was, besloot hij een carrière als zanger te beginnen. Met name in Duitsland was zijn populariteit ongekend. Dat zijn ‘Best of‘ CD nog steeds in de smaak valt van velen, valt af te leiden uit de overdonderende recenties op Amazon.
Omdat het de laatste decennia wat stil is rondom the Hoff, heeft iemand besloten zijn carrière een nieuwe impuls te geven. Het principe is als volgt. Je schrijft je op de website GetHasselhoffToNumber1.com met je emailadres in. Op het moment dat zich 75000 personen hebben aangemeld, krijgt iedereen tegelijkertijd een uitnodiging om zijn jaren 80 klassieker ‘Looking for Freedom’ via iTunes te downloaden. Volgens de bedenkers van de actie schiet de single dan gegarandeerd de top 10 van de hitlijsten binnen, en weet ook de jonge generatie weer wie the Hoff is. Ik vind het een spannend experiment, dus ik heb me ingeschreven. Wie volgt?
Om vast in de stemming te komen: een video van zijn meer recente werk:
[gv data=”http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fvp.video.google.com%2Fvideodownload%3Fversion%3D0%26secureurl%3DtwAAAG2Q6SOgdlV6cWVBD30dNqpal2CttmS6hWjLn5908PvEexb9ljiehSpMakH1dInzT5QKYHdFjB-xJEpam3GTjZFLaVibRhexszfQk9FtTEDrW_nmqGHCbCnghO5329W2_9c7aBKlkfMO_6A54rUyFJXWCBgdwdhyDP873XQ6j50obhaLykRf2HLwTuHnrQ4jH5ngeK_GFYc8BiajL-J5029QJYRReMaxvI6Gmkl76FDIvw7ep4iiuLqUwAW5ySHuGQ%26sigh%3DhGwK334VWdm4ctvWfY2hJuF8bbE%26begin%3D0%26len%3D179960%26docid%3D-3382491587979249836&playerId=003d-3382491587979249836&playerMode=embedded”][/gv]