Oplossingen worden geboren vanuit frustratie. Ik heb veel CD’s, en had een aantal daarvan omgezet naar mp3. Op mijn werk maak ik gebruik van iTunes om naar mijn muziek te luisteren, dus ik had mijn mp3’s op mijn laptop op het werk gezet. Totdat ik een Mediacenter had gebouwd, en besloten had om mijn muziek op één plaats digitaal op te slaan – namelijk op het Mediacenter. Daarmee was het onmogelijk geworden vanaf mijn werkplek naar mijn muziek te luisteren. Dat vroeg om een oplossing.
Als eerste installeerde ik Icecast (een variant van Shoutcast) op mijn Mediacenter. Hiermee is het mogelijk om van ‘buiten’ toegang te krijgen tot mijn mp3’s op mijn Mediacenter. De muziek wordt hierbij niet gedownload, maar gestreamd door de URL naar de mp3 op te vragen.
Vervolgens installeerde ik iTunes op mijn Mediacenter, en liet ik deze een bibiotheek opbouwen van al mijn muziek. Deze bibliotheek exporteerde ik als XML file. In deze XML file staan alle mp3’s met een referentie naar de directory waar ze te vinden zijn. In de XML file verving ik deze directory door de URL die door Icecast afgevangen wordt.
Tenslotte importeerde ik op mijn werk de geëxporteerde XML file. Als resultaat kan ik nu vanaf mijn werk luisteren naar de mp3’s die ik op mijn Mediacenter thuis heb opgeslagen.
Omslachtig, maar het werkt wél. Mocht iemand een eenvoudiger oplossing weten, dan houd ik me aanbevolen!

Althans, dat proberen ze. Sinds Napster zijn doorstart maakte, woedt er een strijd tussen Napster en Apple iTunes. Ze kozen voor een verschillend business model. iTunes verkoopt downloads voor $99c per nummer, terwijl Napster To Go voor $14,95 per maand ongelimiteerd toegang tot downloads biedt.
Napster komt op zijn site met een nogal arbitraire vergelijking tussen de beide pricing modellen. Daarnaast zijn er nog de onafhankelijke sites, die zowel het model van iTunes als dat van Napster afkraken. Met name omdat muzikanten nauwelijks méér verdienen dan toen ze onder contract van een platenlabel stonden. “With iTunes I don’t feel guilty when I download music – Apple and the record labels handle the screw job for me”. Uiteraard gaat dat voorbij aan de Long Tail: het feit dat muzikanten die voorheen überhaupt geen platencontract konden krijgen, nu tóch geld kunnen verdienen aan hun muziek.
Maar dat Napster ver gaat in het ‘blootleggen’ van iTunes’ tekortkomingen, bewijst dit filmpje.

“in tegenstelling tot wat je zou verwachten” zijn CD’s die je via internet bestelt niet altijd goedkoper dan CD’s die je in een ‘gewone’ winkel koopt. Dat concludeert de Consumentenbond na een uitgebreid vergelijkend warenonderzoek.
Maar is dit écht zo verrassend, of toont dit de volwassenheid van het online kanaal aan? Want óók bij verkoop via internet heb je te maken met distributiekosten, marketing, meerdere tussenhandelaren die eraan moeten verdienen, enzovoort. En daarmee is het nog niet zo eenvoudig om te concurreren met de gevestigde winkels; kijk maar hoe lang Amazon erover heeft gedaan om winstgevend te worden.
Daarnaast zijn de prijsverschillen tussen ‘brick & mortar’ winkels veel minder transparant dan tussen online shops. Ga maar naar een site als Vergelijk.nl en het is direct duidelijk waar de nieuwste van Robbie Williams het goedkoopst is. Vette pech voor wie op de tweede plaats staat. Daar heb je als gewone winkel veel minder last van.
Waar in de toekomst online het écht gaat winnen van de traditionele winkels is met de downloads. Omdat de distributiekosten (nagenoeg) nul zijn, valt hier veel gemakkelijker een concurrerend business model omheen te bouwen. Nu nog de consument ervan overtuigen dat downloads kopen meer recht doet aan de artiesten dan ze gratis ergens vandaan plukken; maar de cijfers lijken erop te wijzen dat dit de goede kant op gaat.

Ik berichtte een aantal weken geleden over Last.fm. Een nieuwe ontdekking die ik van de week deed, was Pandora. Het idee is vergelijkbaar: je kiest een artiest, en op basis hiervan speelt Pandora muziek van deze en aanverwante artiesten. Per nummer kun je kiezen of je het wat vindt of niet, zodat je persoonlijke radiostation steeds persoonlijker wordt. Daarnaast kun je nog kiezen uit de 20 meest beluisterde stations.
Lees verder →

Elysium heet de nooit uitgebrachte CD van Maggie’s Dream. Terwijl ik gisteren de post schreef, was ik toch maar weer gaan googelen. En toen kwam ik opeens bij een Yahoo Group rondom Maggie’s Dream uit, waar een verwijzing stond naar het unreleased album. Inmiddels heb ik de mp3’s dus in mijn bezit. En morgen staat ‘ie op mijn iPod!

Het moet een jaar of 12 geleden zijn toen ik de CD voor het eerst hoorde. Ik vroeg nog: “Is dit de nieuwe van Lenny Kravitz?”, maar dat bleek dus niet het geval. Maggie’s Dream heette de band. Funk rock, om de stijl te karakteriseren, maar dan met een topzanger, supermelodieën en goede teksten. En meerstemmige vocalen die aan Lenny Kravitz deden denken – niet voor niets bleek dat hij zijdelings iets met de band te maken had gehad. Veel winkels ben ik afgelopen, op zoek naar die CD, maar nergens was ‘ie te vinden. Bedenk dat dit nog vóór het Amazon-tijdperk was. In 1997 was ik in New York, en daar zag ik hem ineens in een obscuur platenwinkeltje liggen. Meteen gekocht natuurlijk, en grijsgedraaid. Jaren later werd er ingebroken in mijn auto. CD-wisselaar weg, inclusief mijn gekoesterde CD van Maggie’s Dream. Gelukkig waren CD’s inmiddels verkrijgbaar via het internet, en op die manier kreeg ik alsnog een vers exemplaar in mijn bezit. Inmiddels heb ik hem ‘geript’ dus de muziek blijft in elk geval bewaard.
Lees verder →

Eén van de dingen die niet zo goed werkten bij Last.fm was de integratie met de music players. Je kon muziek via Last.fm afspelen via Windows Mediaplayer, Winamp en iTunes, maar dat ging vaak mis.
Inmiddels heeft Last.fm zijn eigen player, en die werkt een stuk beter. Je hebt ook veel meer keuzemogelijkheden: je kunt nu direct muziek afspelen van vergelijkbare artiesten, óf op basis van (muziek) tags. Daarnaast kun je via de website een meer geavanceerde zoektocht starten naar je favoriete muziekstation.
De moeite van het downloaden waard!

Zondag zou het al gebeurd zijn; het duurde wat langer. Maar inmiddels is Last.fm weer in de lucht, na een behoorlijke respray. Audioscrobbler (zie ook mijn vorige post hierover) is geen afzonderlijke site meer, maar “powert” Last.fm. De site is helaas nog verschrik-ke-lijk traag (dat moet absoluut beter), dus ik heb er nog niet uitgebreid naar kunnen kijken. Veranderingen op het eerste gezicht: veel duidelijkere user interface, en (uiteraard!) de mogelijkheid om muziek te taggen.

Het viel me op dat de WordPress plugin voor Audioscrobbler (zie ook mijn vorige post) de laatste data steeds van de Audioscrobbler site ophaalt. Deze data staat daar als RSS, maar is binnen enkele uren ‘verlopen’, zodat het RSS-bestand leeg is. Dit houdt in dat je ‘laatst beluisterde nummers’ vervolgens ook leeg zijn.
Ik heb me op de plugin gestort, wat PHP opgezocht op Google en mijn eigen stukje script toegevoegd aan de plugin. Als hij nu ziet dat het RSS-bestand leeg is, houdt hij de oude data op de site vast. Hierdoor blijven mijn laatst beluisterde nummers gewoon op hun plek.
Ik zal de schrijver van de oorspronkelijke plugin informeren. Mocht iemand geïnteresseerd zijn in mijn stukje script, neem dan even contact met mij op.

Er zijn weinig mensen te vinden die helemaal niet van muziek houden. Fascinerend is het echter, dat muzikale voorkeuren zo enorm uiteen kunnen lopen. Sommigen zweren bij Mozart, anderen zijn gek van Metallica. De invloed op het sociale leven is duidelijk: vetkuiven, hippies, soulpijpen, new wavers, gabbers, bling-bling. De meest zichbare sociale structuur wordt gevormd door concerten: hier komen gelijkgestemden massaal bij elkaar om uiting te geven aan hun muzikale identiteit.
Dat vraagt om een vertaling naar de digitale wereld. En die is er: Audioscrobbler. Audioscrobbler is een applicatie die bijhoudt welke muziek jij leuk vindt. Dit doet hij met behulp van plugins. Je kunt plugins installeren op muziekspelers als Winamp, Windows Media Player en iTunes. Zodra je vervolgens een nummer afspeelt op je muziekspeler, wordt dit doorgegeven aan Audioscrobbler. Tot zover niets bijzonders. Het briljante is dat Audioscrobbler op basis van de door jou gespeelde nummers een persoonlijk profiel opbouwt. Dit profiel matcht hij met de profielen van andere gebruikers, en op die manier kan hij aanbevelingen doen van artiesten die jij waarschijnlijk ook goed vindt. Via de zustersite van Audioscrobbler, Last.fm kun je zelfs luisteren naar een ‘radiostation’ van iemand met dezelfde muzikale voorkeur als de jouwe! En de muziek die je daar beluistert wordt vervolgens ook weer toegevoegd aan je eigen profiel.
Ik ben zelf inmiddels een profiel aan het opbouwen met de muziek die ik beluister. Uiteraard ontbreekt de WordPress plugin niet; aan de rechterkant van mijn weblog kun je m’n laatste tien beluisterde nummers bekijken.
Wat mij betreft is Audioscrobbler dé manier om je muzikale vriendenkring (online) uit te breiden!