Categoriearchief: Technologie

Bioscoopje pikken?

Geplaatst op door
4

Mr MovieNaast het bekijken van de filmpjes op YouTube en het browsen door de EPG van je digitale TV bestaat er ook nog zoiets als het bezoek aan de aloude bioscoop. MrMovie heeft hier een erg handige Messenger bot voor gelanceerd. Voeg hiervoor buddy@mrmovie.nl toe aan je buddy list van MSN Messenger. Via deze buddy kun je razendsnel opzoeken welke films draaien in jouw stad, in welke bioscoop en hoe laat.
Waarom is deze bot handig en doordacht? Ten eerste navigeer je heel snel door de menu’s. Je kiest je woonplaats, en hij geeft direct een overzicht van de films die op die dag draaien. Nadat je één van deze films hebt gekozen, geeft hij direct een overzicht van bioscopen en (nog handiger) aanvangstijden.
Ten tweede onthoudt hij je eerder gemaakte keuze. Ik hoef dus bij mijn tweede bezoek niet opnieuw aan te geven dat ik in Amsterdam woon, maar hij geeft me meteen het actuele overzicht.
Ten derde geeft hij (desgewenst) extra, relevante informatie. Een kort overzicht van de inhoud van de film, maar ook een link naar de trailer.
En voor wie tóch liever voor de buis gaat zitten, geeft MrMovie ook nog een overzicht van wat nu en straks op TV te zien is.
Mijn wensenlijstje? Direct kaartjes reserveren vanuit Messenger, de trailer in het activity window en de (user generated?) aanraders. Maar tot nu toe ben ik er al erg blij mee!

Widgets – wie wint?

Geplaatst op door
1

Widgets zijn weer helemaal in. Ik ‘enablede’ en ‘disablede’ al widgets halfweg jaren 90, toen het internet nog moest doorbreken. Widgets waren toen niet anders dan grafische elementen, zoals de ‘OK’ of ‘Cancel’ knop van een desktop applicatie. Maar tegenwoordig zijn widgets van die handige programmaatjes die je in je browser of op je desktop bij elkaar kunt plaatsen. Microsoft noemt ze overigens gadgets.
Apple gebruikt ze al tijden in Dashboard, onderdeel van het Tiger operating system. Maar met de release van Vista valt te verwachten dat deze programmaatjes ook onder PC-gebruikers veel aandacht zullen gaan krijgen. Newsweek stelt al dat het jaar 2007 wellicht het “Year of the Widget” wordt. De combinatie van een rijke user interface en de actualiteit van een online dienst maakt het een aantrekkelijk alternatief voor de traditionele browser. Sterker nog, ik denk dat – met de komst van Vista – in 2007 de strijd om de desktop gaat ontstaan. Wie een mooie plek weet te veroveren, is verzekerd van het continue blikveld van de PC-gebruiker. Een unieke kans voor bedrijven om een alternatief marketingkanaal aan te boren. Waarbij natuurlijk méér geboden moet worden dan een fotootje, een klok of een calculator.
Vista desktop
Daarnaast leveren ook de grote jongens uit de online wereld strijd: zowel Apple, Yahoo, Google als Microsoft zijn gekomen met hun eigen versie van de widgets. Spannend en nog weinig voorspelbaar wie die strijd gaat winnen. Yahoo wijdt er op zijn eigen widget blog een vergelijkend artikel aan. Redelijk neutraal, en de moeite waard om te lezen.
Ikzelf gebruik overigens met veel plezier de Google widgets op mijn Google personal homepage, waar ik in één oogopslag bijvoorbeeld mijn laatste RSS-feeds, het nieuws van nu.nl en Digg kan bekijken.
Nagekomen bericht: via Dutch Cowboys kwam ik een mooie verzamelsite van widgets tegen: http://www.widgipedia.com/ 

Internet Address Book – toch een beetje handig

Geplaatst op door
Beantwoorden

http://www.internetadresboek.nl
In een vorige post bekritiseerde ik het Internet Address Book omdat ik niet via een unieke link naar mijn eigen adresgegevens kon komen. Ik kreeg een mailtje van het Adresboek waarin me werd uitgelegd hoe het wél kon. Mijn unieke code is 060fa43b66918a3a0f194322b92bfb67. Ga ik niet onthouden, maar via het plaatje kun je er ook komen.

Internet Address Book – handig of jammer?

Geplaatst op door
2

Yme bracht me de scoop, maar een dag later stond het al op nu.nl: het Internet Address Book, een site om sites bij te houden. Je maakt een profiel aan, en bij dat profiel kun je aangeven hoe je profiel er bij diverse andere diensten (Blogger, Live Messenger, Flickr, del.icio.us) uitziet.
Op het eerste gezicht een dienst waar iedereen op zat te wachten, en weer stap dichter bij het beheren van je online identiteit. Waarbij dit direct tot vragen leidt. Mensen zijn tegenwoordig enorm voorzichtig met het plaatsen van hun emailadres op internet – vanwege het risico op spam. Toch plaatst iedereen op het Address Book zonder schroom dit soort persoonlijke gegevens. Daarnaast doe ik op Hyves net alsof ik een 22-jarige student kunstgeschiedenis ben (bij wijze van spreken), terwijl op Flickr blijkt dat dit helemaal niet het geval is. Waarom zou ik die twee identiteiten naast elkaar willen zetten?
Maar goed, dit kan de gebruiker zélf al dan niet bij haar profiel plaatsen. Een echte tekortkoming is het feit dat ik mijn profielpagina niet via een ‘nette’ URL kan benaderen. Tegenwoordig gebeurt dit over het algemeen door de gebruikersnaam in de URL te zetten (bijvoorbeeld http://flickr.com/photos/tondejong/). Bij het Address Book kan dit alleen via een query in de URL. Voor Yme is dit geen probleem; ik durf de bewering aan dat er op deze wereld slechts één Yme Bosma rondloopt. Maar voor iemand met een algemene naam als die van mij kan ik binnenkort nooit meer ineens op mijn profielpagina terechtkomen; er zal een lijstje met identieke namen getoond worden. En omdat het Address Book heeft nagelaten om de gebruiker een gebruikersnaam te laten kiezen, kan dit ook niet met terugwerkende kracht gebeuren. Jammer, want voor de rest lijkt het een interessante dienst.

Profiteert de concurrentie van Flickr Geotagging?

Geplaatst op door
1

Het zal weinigen zijn ontgaan dat Flickr sinds enkele dagen aan geotagging doet. Geotagging is het principe dat je bij een foto de coördinaten als tags meegeeft, zodat je via (in dit geval) Yahoo Maps kunt zien waar de foto is gemaakt.
Ik heb veel positieve reacties gezien op de manier waarop Flickr de dienst geïntroduceerd heeft. Een collega van mij maakte tot voor kort gebruik van een plugin om te geotaggen, en hij kon met één druk op de knop deze tags ‘omzetten’ naar Flickr’s geotags.
Ook een concurrent van Flickr, Zooomr is enthousiast over de dienst. Thomas Hawk, Chief Evangelist van dit bedrijf, schrijft een ‘rave review‘ hierover. Het is grappig om te zien dat hij op zijn beurt weer schouderklopjes krijgt van iemand als Scoble vanwege zijn openheid. Wat weer positieve effecten zal hebben voor zijn eigen bedrijf.
Overigens doet Zooomr al langere tijd aan geotagging, en zijn velen ervan overtuigd dat Zooomr nóg beter is dan Flickr. Om in de gaten te houden.

Moeten we ineens converseren in het Latijn?

Geplaatst op door
1

Conversagent is een bedrijf dat diensten en producten op het gebied van Instant Messenging aanbiedt. Een voorbeeld is Smarterchild, zeg maar de Amerikaanse versie van de Alice bot. Maar als je Conversagent intypt in Google, vind je het bedrijf niet meer. Pas op de tweede pagina in Google kom je een verwijzing naar een artikel tegen, waarin de naamsverandering bekend wordt gemaakt. Colloquis heet het bedrijf nu. Interessant, want dat bleek achteraf het eerste zoekresultaat in Google. Op de site van Colloquis kom je geen enkele verwijzing meer tegen naar het oorspronkelijke Conversagent. Sterker nog, nieuwsberichten uit 2003 refereren zelfs al in retrospect naar Colloquis.
Op CRMToday zegt hun CEO er het volgende over: “Our new name strongly encapsulates the advantage we bring to the marketplace. Colloquis (pronounced cull oh’ kwis) derives from the Latin word ‘colloquium,’ meaning conversation.”. Maar volgens mij had hun oude naam, Conversagent, een veel duidelijker relatie met converseren. Ik vraag me af wat de werkelijke reden is geweest dat het bedrijf zijn naam ineens zo grondig onder handen heeft genomen…

Ricky Gervais casht op zijn podcast

Geplaatst op door
Beantwoorden

Na twaalf afleveringen is het voorbij met de podcast van Ricky Gervais en zijn twee sidekicks, Stephen Merchant en Karl Pilkington. Althans, met de gratis en kennelijk slechts door Positive Internet gesponsorde afleveringen. Vanaf nu moet er betaald worden voor het luisteren naar het gewauwel van de drie Britse helden.
En dat blijkt nogal een Spartaanse opgave, om je te abonneren op Season 2. Volgens de site van Ricky zijn er twee mogelijkheden: downloaden via Audible.com, of via iTunes. Direct al blijkt dat er een prijsverschil is: bij iTunes betaal je €1,95 per aflevering, terwijl dit bij Audible “slechts” $1,95 is. En waar je in het laatste geval ook nog eens vier afleveringen voor de weggeefprijs van $6,95 kunt kopen.
Ik koos dus voor Audible. Vervolgens lijkt het alsof je lid moet worden van Audible, wat nog eens $9,95 per jaar kost. Als bonus krijg je daar een ingewikkeld credit-systeem bij. Maar dat hoeft helemaal niet; je kunt de downloads ook gewoon kopen zonder lid te worden. Ik koos voor het laatste.
Dan is de vraag natuurlijk: hoe download ik de episodes? De site vertelt me dat dit heel handig gaat als je iTunes hebt (de andere optie is een downloadmanager van Audible installeren). Maar als ik uiteindelijk op de plek kom waar ik kan downloaden (door een pdf-handleiding te lezen!) blijkt dit toch niet echt goed te werken: ik moet een .pl (Perl?) file wegschrijven naar disk. Daarnaast wil ik eigenlijk helemaal niet telkens naar de site om een episode te downloaden. Ik heb iTunes op mijn Mediacenter geïnstalleerd, en die haalt eens per dag mijn Podcasts op. Het enige wat ik vervolgens hoef te doen is mijn iPod koppelen aan mijn Mediacenter, en de Podcasts worden automatisch op mijn iPod gezet.
Gelukkig zie ik ver weggestopt op de site ook nog iets over Podcasts vermeld – daar kun je alleen over lezen als je je aangemeld hebt. En daar wordt mij gewoon een linkje aangeboden waarmee ik de Ricky Gervais Show – net als voorheen – als Podcast kan downloaden. Ik ben gered! Kost een paar centen, maar ik kan ’s morgens naar mijn werk weer genieten van Karl die zich inleeft in de gedachten van een worm.

WordPress 2.0.1

Geplaatst op door
5

Enige tijd geleden al heeft WordPress een nieuwe release uitgebracht: van 1.5 naar versie 2.0. Omdat ik nogal opzag tegen het upgradeproces had ik het tot vandaag uitgesteld. Maar ik moest er uiteindelijk toch aan geloven. En het bleek mee te vallen. Eigenlijk hoef je alleen de nieuwe files van WordPress over de oude heen te zetten, en je bent klaar.
Meteen al valt het me op dat het administratiegedeelte van WordPress er een stuk mooier uitziet. Er zitten zelfs wat Ajax-componenten in. Vandaar die 2.0 natuurlijk!

In de mix: Mediacenter, iTunes en Icecast

Geplaatst op door
2

iTunesOplossingen worden geboren vanuit frustratie. Ik heb veel CD’s, en had een aantal daarvan omgezet naar mp3. Op mijn werk maak ik gebruik van iTunes om naar mijn muziek te luisteren, dus ik had mijn mp3’s op mijn laptop op het werk gezet. Totdat ik een Mediacenter had gebouwd, en besloten had om mijn muziek op één plaats digitaal op te slaan – namelijk op het Mediacenter. Daarmee was het onmogelijk geworden vanaf mijn werkplek naar mijn muziek te luisteren. Dat vroeg om een oplossing.
Als eerste installeerde ik Icecast (een variant van Shoutcast) op mijn Mediacenter. Hiermee is het mogelijk om van ‘buiten’ toegang te krijgen tot mijn mp3’s op mijn Mediacenter. De muziek wordt hierbij niet gedownload, maar gestreamd door de URL naar de mp3 op te vragen.
Vervolgens installeerde ik iTunes op mijn Mediacenter, en liet ik deze een bibiotheek opbouwen van al mijn muziek. Deze bibliotheek exporteerde ik als XML file. In deze XML file staan alle mp3’s met een referentie naar de directory waar ze te vinden zijn. In de XML file verving ik deze directory door de URL die door Icecast afgevangen wordt.
Tenslotte importeerde ik op mijn werk de geëxporteerde XML file. Als resultaat kan ik nu vanaf mijn werk luisteren naar de mp3’s die ik op mijn Mediacenter thuis heb opgeslagen.
Omslachtig, maar het werkt wél. Mocht iemand een eenvoudiger oplossing weten, dan houd ik me aanbevolen!

Een ander soort SPIM?

Geplaatst op door
1

AIM SPIMSPIM is spam via de Instant Messenger. Concreet houdt dit in dat ongewenste berichten worden verstuurd door ‘iemand’ die op je buddy list staat. Meestal gebeurt dit doordat een gebruiker – zonder expliciet te accepteren – buddies toelaat tot zijn lijst. In andere gevallen gebeurt dit doordat je een ‘chatbot’ hebt toegevoegd aan je lijst, en deze plotseling tegen je begint te praten. Een voorbeeld is de Alice bot, die (mij althans) continu ringtones probeert te verkopen. Daarnaast prijst Alice via de email wintersportvakanties aan. Los van deze ongevraagde informatie is Alice overigens een van de leukste chatbots in Nederland.
Maar terug naar SPIM. Bezitters van de Instant Messenger AIM (die van AOL) kregen ineens ongevraagd twee extra buddies in hun lijst. Dat lijkt me niet echt de bedoeling; een gebruiker moet te allen tijde zélf kunnen bepalen wie zijn (virtuele) vrienden zijn. Ik hoop daarom niet dat MSN dit voorbeeld gaat volgen; dan zou het snel gedaan kunnen zijn met de populariteit van de Instant Messenger.