Categoriearchief: Business

Drie essentiële stappen voor een Web 2.0 startup

Geplaatst op door
1

Ooit overwogen om een Web 2.0 startup te beginnen? Dan moet je er snel bijzijn, want je begint al achter de hype curve aan te hobbelen. Drie essentiële stappen in het beginnen van een Web 2.0 startup zijn ‘de naam’, ‘de missie’ en ‘de marketing’. Gelukkig hoef je over deze drie ingrediënten niet meer na te denken, want je kunt ze panklaar van het internet plukken:

  1. Begin met de Web 2.0 Company Name Generator
  2. Kies een missie met Dilbert’s Mission Statement Generator
  3. Produceer een mooie advertentie met de Ad Generator

Met name de laatste moet je beslist zien; hier wordt uitgelegd hoe het werkt.
OK, ik noem mijn eigen startup dus Kiboo, met als missie ‘We exist to professionally create virtual opportunities and assertively initiate error-free meta-services to exceed customer expectations’ en deze advertentie (indachtig mijn vorige post):
Less Everything

Hoeveel James Bonds heb je nodig om te pokeren?

Geplaatst op door
1

Pokeren is helemaal hot op dit moment. Ouders maken zich zorgen over de pokerdrang van de jeugd, en zowel bij mijn vorige als mijn huidige bedrijf vinden pokeravonden plaats. Niet per se om de harde knaken, maar wél met bijbehorende sigaren en zonnebrillen. Waar is de tijd gebleven dat we ons een hele avond konden vermaken met klaverjassen, toepen of hartenjagen?
Maar dan deze James Bond mashup! Het is weliswaar niet letterlijk poker dat ze spelen, maar toch briljant in elkaar gezet:
[gv data=”oQ-RnM63is8″][/gv]

Het type Jan Wouters

Geplaatst op door
1

Seth Godin heeft het in één van zijn laatste posts over ‘becoming the‘. Het feit dat je het hebt over “Jun Kaneko, the ceramic artist” in plaats van “Jun Kaneko, a ceramic artist”. Dat het (in elk geval vanuit marketingperspectief) belangrijk is dat je een ‘de’ bent, en geen ‘een’.
Ik moest meteen denken aan de uitdrukking ’type Jan Wouters’. Hoeveel trainers wensen zich niet een type Jan Wouters toe? Niet omdat hij zo goed kon voetballen, maar omdat hij zo’n schoffelaar, zo’n harde werker was; iemand die je erbij moest hebben. Jan Wouters is hiermee een brand geworden, maar op een heel andere manier dan Cruijff of Van Basten. Geen enkele trainer zal het in zijn hoofd halen om een ’type Johan Cruijff’ of een type ‘Marco van Basten’ erbij te willen hebben – zoiets neigt naar blasfemie.
Waar ‘een’ juist een eervolle vermelding verdient, is als het in de context van een lijstje wordt genoemd: ik noem een Jimmy Connors, een Björn Borg, een Pete Sampras, een John McEnroe, een Ton de Jong. Droomde ik vroeger over!

Waarom toont Google zoveel resultaten?

Geplaatst op door
2

Relevante vraag van mijn collega Emmelien: Waarom kun je na een Google zoekopdracht pagina na pagina met resultaten bekijken? Seth Godin geeft aan dat  het woord “unique” 664 miljoen resultaten oplevert. Is er iemand te vinden die verder kijkt dan pakweg drie pagina’s met resultaten? Volgens mij – althans zo doe ik het zelf – verfijn je je zoekopdracht als je niet meteen vindt wat je zoekt.
Iemand enig idee wat de bedoeling van Google is? Laten zien dat ze écht het internet enorm doorzoeken? Of “altijd zo geweest”?

Profiteert de concurrentie van Flickr Geotagging?

Geplaatst op door
1

Het zal weinigen zijn ontgaan dat Flickr sinds enkele dagen aan geotagging doet. Geotagging is het principe dat je bij een foto de coördinaten als tags meegeeft, zodat je via (in dit geval) Yahoo Maps kunt zien waar de foto is gemaakt.
Ik heb veel positieve reacties gezien op de manier waarop Flickr de dienst geïntroduceerd heeft. Een collega van mij maakte tot voor kort gebruik van een plugin om te geotaggen, en hij kon met één druk op de knop deze tags ‘omzetten’ naar Flickr’s geotags.
Ook een concurrent van Flickr, Zooomr is enthousiast over de dienst. Thomas Hawk, Chief Evangelist van dit bedrijf, schrijft een ‘rave review‘ hierover. Het is grappig om te zien dat hij op zijn beurt weer schouderklopjes krijgt van iemand als Scoble vanwege zijn openheid. Wat weer positieve effecten zal hebben voor zijn eigen bedrijf.
Overigens doet Zooomr al langere tijd aan geotagging, en zijn velen ervan overtuigd dat Zooomr nóg beter is dan Flickr. Om in de gaten te houden.

Gnarles Barkley's Cover2.0?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Covers zijn van alle tijden. In de meeste gevallen is een cover een slap aftreksel van het origineel, bedoeld om nog wat geld te verdienen aan wat ooit een hit was. Smaken verschillen, maar denk bijvoorbeeld aan “Sorry seems to be the hardest word” (Blue/Elton John), “Satisfaction” (Britney Spears/Rolling Stones), “My Generation” (Hillary Duff/The Who). Of Marti Pellow, voormalig leadzanger van Wet Wet Wet, die een cover CD met, jawel, hits van Wet Wet Wet uitbrengt.
Gelukkig zijn er ook covers die een beter resultaat opleveren dan het origineel. Ook weer arbitrair, maar bijvoorbeeld “Hey Joe” (Jimmy Hendrix/The Leaves), “Little Wing” (Sting/Jimmy Hendrix),  “Respect” (Aretha Franklin/Otis Redding).
Kenmerkend voor deze covers is dat er enige tijd zit tussen de originele opname en de cover. Maar in de tijden van “always on” en “always available” is deze barriere er blijkbaar niet meer. Neem “Crazy” van Gnarles Barkley. Nauwelijks heeft hij hier een hit mee, of het nummer wordt gecoverd door diverse artiesten. Vind de evolutie van dit nummer (en een paar briljante covers, waaronder een van Nelly Furtado) op Music For Kids Who Can’t Read Good. Het schijnt dat Paris Hilton het nummer ook wil gaan coveren. Ik houd mijn hart vast…

Temporary Alpha versus Perpetual Beta

Geplaatst op door
Beantwoorden

Flickr is inmiddels Gamma gegaan, maar een nieuwe trend die ik zie is die van de Temporary Alpha. Deze site kenmerkt zich als volgt:

  • Je kunt er in feite niets doen, alleen je naam en adres achterlaten
  • De site is geheel in “2.0 Stijl”: grote letters, grote knoppen, geen toeters en bellen
  • Er wordt een wervende tekst over een naderende 2.0-revolutie getoond
  • Er wordt in de Blogosphere fanatiek naar gerefereerd

Voorbeelden? Illumio (Search your groups of friends and colleagues for information, people and answers), Widgetbox (Widgetbox will change how the world thinks about syndicating functionality on the web), Fleck (Web Democracy Now Soon).
Benieuwd of deze sites ooit in Beta zullen gaan. If vind het niet erg om er op dat moment pas van op de hoogte gesteld te worden.

Het virtuele WK

Geplaatst op door
1

Het WK is voor Nederland helaas alweer afgelopen, dus moeten we ons maar richten op andere interessant aspecten van de titelstrijd. Twee jaar geleden, tijdens het EK, kwam ik hem al tegen, maar hij is er nog steeds: Virtual Replay van de BBC. Hierbij worden de doelpunten van de wedstrijden in groot detail ‘gevirtualiseerd’ met behulp van animaties. Hierdoor kun je deze hoogtepunten van de wedstrijd vanuit alle hoeken en standen nog een keer terugspelen. Zodat je op honderd verschillende manieren kan genieten van het briljante doelpunt van Argentinië tegen Servië-Montenegro.

Wat je tagt ben je zelf

Geplaatst op door
Beantwoorden

SnapShirtsWat is er hipper dan met een shirt rondlopen met je persoonlijke tagcloud? Via SnapShirts kun je van je eigen (of iemand anders’) weblog een tagcloud genereren, die vervolgens op een shirt gedrukt wordt. Zodat iedereen direct kan zien wat jou het meeste bezighoudt.
En als we het dan toch over tagclouds hebben: via NonFiction is de 2.0 Mindcloud grafisch weergegeven. Het plaatst op een aardige manier allerlei kenmerken van Web 2.0 in perspectief.
Als laatste nog Newzingo, een site die een tagcloud bouwt van Google News.

Ricky Gervais casht op zijn podcast

Geplaatst op door
Beantwoorden

Na twaalf afleveringen is het voorbij met de podcast van Ricky Gervais en zijn twee sidekicks, Stephen Merchant en Karl Pilkington. Althans, met de gratis en kennelijk slechts door Positive Internet gesponsorde afleveringen. Vanaf nu moet er betaald worden voor het luisteren naar het gewauwel van de drie Britse helden.
En dat blijkt nogal een Spartaanse opgave, om je te abonneren op Season 2. Volgens de site van Ricky zijn er twee mogelijkheden: downloaden via Audible.com, of via iTunes. Direct al blijkt dat er een prijsverschil is: bij iTunes betaal je €1,95 per aflevering, terwijl dit bij Audible “slechts” $1,95 is. En waar je in het laatste geval ook nog eens vier afleveringen voor de weggeefprijs van $6,95 kunt kopen.
Ik koos dus voor Audible. Vervolgens lijkt het alsof je lid moet worden van Audible, wat nog eens $9,95 per jaar kost. Als bonus krijg je daar een ingewikkeld credit-systeem bij. Maar dat hoeft helemaal niet; je kunt de downloads ook gewoon kopen zonder lid te worden. Ik koos voor het laatste.
Dan is de vraag natuurlijk: hoe download ik de episodes? De site vertelt me dat dit heel handig gaat als je iTunes hebt (de andere optie is een downloadmanager van Audible installeren). Maar als ik uiteindelijk op de plek kom waar ik kan downloaden (door een pdf-handleiding te lezen!) blijkt dit toch niet echt goed te werken: ik moet een .pl (Perl?) file wegschrijven naar disk. Daarnaast wil ik eigenlijk helemaal niet telkens naar de site om een episode te downloaden. Ik heb iTunes op mijn Mediacenter geïnstalleerd, en die haalt eens per dag mijn Podcasts op. Het enige wat ik vervolgens hoef te doen is mijn iPod koppelen aan mijn Mediacenter, en de Podcasts worden automatisch op mijn iPod gezet.
Gelukkig zie ik ver weggestopt op de site ook nog iets over Podcasts vermeld – daar kun je alleen over lezen als je je aangemeld hebt. En daar wordt mij gewoon een linkje aangeboden waarmee ik de Ricky Gervais Show – net als voorheen – als Podcast kan downloaden. Ik ben gered! Kost een paar centen, maar ik kan ’s morgens naar mijn werk weer genieten van Karl die zich inleeft in de gedachten van een worm.